• چقدر خودتان را می‌شناسید؟ به عنوان مثال آیا استعداد طلایی، استعدادهای نقره‌ای، هوش (یا هوش‌ها) و نقاط قوت و ضعف‌تان را می‌شناسید؟ این‌ها را که نشناسید، هوش‌ و استعدادتان هرز می‌رود و نمی‌توانید نقاط ضعف‌تان را به نقاط قوت بدل کنید.
• آیا “عشق شغلی”تان را می‌شناسید، و می‌دانید برای چه کاری ساخته شده‌اید؟ اگر عشق شغلی‌تان را نشناسید، شغلی را برمی‌گزینید که نه ازآن لذت می‌برید و نه می‌توانید در آن بهترین باشید. (راستی می‌دانید در چه کاری بهترین هستید؟)

جامعه‌ی مدیریتی ما از نظرگاه پارادایمی، دست‌کم ۲ پارادایم از دنیا عقب است. یکی اینکه مدیران ما هنوز در پارادایم مدیریت بر پایه‌ی هدف (MBO)  کار می‌کنند، در حالی که دنیا از آغاز دهه‌ی نود میلادی، وارد پارادایم مدیریت بر پایه‌ی ارزش‌ها (??V)  شده، که به اختصار می‌شود “مدیریت ارزشی”‌اش نامید. در حالی که هنوز بخش بزرگی از جامعه‌ی مدیریتی ما در پارادایم کهنه‌ی مدیریت بر پایه‌ی مقررات (MBI)  کار می‌کند، که در دهه‌ی شصت میلادی و با ظهور پارادایم MBO منسوخ شد.

بیکاری آزارتان می‌دهد؟ از آن‌هایی هستید که می‌گویند کار خوب پیدا نمی‌شود؟ دست روی دست گذاشته‌اید تا معجزه‌ای اتفاق بیفتد و کار دلخواهتان را پیدا کنید؟ اصلاً “کار دلخواه” چگونه کاریست؟ آیا درآمد به تنهایی می‌تواند معیاری برای یک کار عالی باشد؟ وانگهی، آیا “یافتن” کار، تنها راه رهایی از بیکاری است؟ چرا به “ساختن” کار دلخواهتان فکر نمی‌کنید؟

• شاغل هستید، اما پیشرفت شغلی مطلوبی ندارید؟ دلتان می‌خواهد به سرعت از نردبان پیشرفت شغلی بالا بروید، اما راهش را نمی‌دانید؟

هدف اصلی این دوره کمک به شرکت‌ها در جهت تعالی و خلق شرکت‌های لکوموتیو است؛ شرکت‌های ارزشی، آینده‌پرداز، یادگیرنده و دانش‌بنیان و قادر به خلق ثروت بر پایه‌ی نوآوری. البته این‌ها پاره‌ای از مهمترین ویژگی‌های یک شرکت متعالی است.

خلق یک کسب‌وکار متعالی در دنیای امروز الزامات متعددی دارد، که از آن میان می‌توان به رهبری متعالی (رهبری سطح پنجم)، برنامه‌ریزی آینده‌پرداز و دانش‌بنیان بودن اشاره کرد. دانش‌بنیان بودن ویژه‌ی شرکت‌هایی که امروزه در کشور ما به عنوان شرکت‌های دانش‌بنیان شناخته می‌شوند نیست. این‌ها شرکت‌های دانش‌بنیان حقیقی نیستند، بلکه باید آن‌ها را شرکت‌های فنّاور نامید.

انتخاب رشته‌ی هوشمندانه
ما فرض می‌کنیم شما در دوره‌ی دوم متوسطه هستید. در این برهه، بزرگترین نگرانی شما عزیزان چیست؟ “قبول شدن در یک رشته‌ی عالی در یک دانشگاه دولتی تاپ”
آیا می‌دانید “باید” به چه رشته‌ای بروید؟ شما قرار نیست به هر رشته و هر دانشگاهی که پیش آید بروید. شما بایستی به همان رشته‌ای بروید که باید به آن بروید!
چگونه این رشته را می‌شناسید؟ آیا صرفاً به نمره‌های خود نگاه می‌کنید؟ آیا تنها به علاقه‌ی خود توجه می‌کنید؟ آیا مثل خیلی‌ها شما هم جوگیر شده و می‌خواهید به رشته‌‌ای بروید که امروز خوب به نظر می‌رسد؟ از کجا که این رشته‌ آینده‌ی خوبی هم داشته باشد؟